Monogamie in de praktijk: Hoe werkt het?
In onze cultuur wordt monogamie toch wel als het speerpunt gezien van een goede relatie. Het betekent dat je één partner uitkiest en hier volledig trouw aan blijft, je hebt dus geen seks met anderen. De vraag is echter waar dit vandaan komt, hoe het zou moeten werken en hoe het er daadwerkelijk aan toe gaat? In hoeverre leven we eigenlijk monogaam? Lees hier verder en ontdek alles over wat monogamie inhoudt en waarom het zo moeilijk kan zijn om je eraan te houden.
Waarom leven we voornamelijk in monogamie?
Er worden veel verschillende redenen genoemd die het logisch maken dat we monogame relaties aangaan. Zo is het vanuit een biologisch perspectief erg handig voor vrouwen om een partner uit te kiezen die ook na de seks bij ze blijft. Als er namelijk een kind komt, kan ze de hulp van de man goed gebruiken. Er wordt wel gezegd dat de eerste afspraken zo gemakkelijk waren als dat de man voedsel bracht en de vrouw daarvoor seks inruilde. Dit kan zich ontwikkeld hebben in het uitgebreide systeem dat we tegenwoordig met trouwen hanteren. Vanuit een emotioneel perspectief voelt het veilig om je te binden aan een persoon die zich ook volledig aan jou bint. Je geeft elkaar hiermee de veiligheid om je kwetsbaar op te stellen en een langdurige relatie aan te gaan. En vanuit een sociaal perspectief wordt het ons verteld dat monogamie de beste keuze is en je je voor altijd aan één iemand moet binden.
Wat is belangrijk in een monogame relatie?
Voor een monogame relatie om goed te werken is eerlijkheid onontbeerlijk. Je moet duidelijke afspraken met elkaar maken over waar de grenzen liggen in het contact met anderen. Mag je een ander bijvoorbeeld wel zoenen of is dat ook niet de bedoeling? Mag je überhaupt een vriendschap aangaan met iemand van het andere geslacht? Het maakt niet uit wat je samen beslist, zolang je het er allebei maar mee eens bent. Als er toch iets gebeurt waardoor je de grens overschrijdt, is het essentieel dat je hier eerlijk over kunt zijn naar elkaar. Een monogaam samenzijn kan alleen goed werken als er een volledig vertrouwen is en deze kan alleen met eerlijkheid en luisteren naar elkaar tot stand worden gebracht. Het klinkt als veel werk, maar als je elkaar deze openheid en eerlijkheid kunt geven, zal de band enorm versterken en heel diep gaan.
Hoe gaat het er in de praktijk aan toe?
In de praktijk lijkt het wat moeilijk te zijn om je volledig monogaam te gedragen. Ruw geschat lijken zo’n een op de drie Nederlanders weleens vreemd te zijn gegaan. Zeker voor mensen die een baan met een hoge status hebben en veel reizen (en dus vaak weg zijn van hun vaste partners) is de verleiding om vreemd te gaan het grootst. Biologisch wordt vreemdgaan ook wel uitgelegd met de idee dat het voor onze genen en voortplanting het beste is als we met veel verschillende partners seksueel contact hebben. Tegenwoordig hebben we dit vertaald in een fenomeen dat seriële monogamie heet. Dit betekent dat je na elkaar meerdere vaste partners hebt. Je bent bijvoorbeeld twee jaar bij één iemand en wanneer het uit gaat, ga je op zoek naar een andere monogame partner. Het lijkt vooral in onze cultuur te liggen welke normen en waarden als het belangrijkst worden gezien.
En wat als er toch sprake is van vreemdgaan?
Zoals gezegd is het niet ongewoon dat je weleens in je leven te maken krijgt met vreemdgaan. Wat dan? De helft van de stellen die hiermee te maken krijgen gaan over het algemeen uit elkaar. Het vertrouwen is beschadigd, de basis voor het monogame samenzijn lijkt uit elkaar te vallen. Het is echter wel mogelijk om toch weer bij elkaar te komen en het vertrouwen te herwinnen. Dit kost heel erg veel tijd en moeite, maar er zijn koppels die het voor elkaar krijgen, vaak onder begeleiding van een relatietherapeut.
Of we nu biologisch voorgeprogrammeerd zijn voor één partner of meerdere, het gaat er voornamelijk om dat je iets kiest waar je honderd procent achter kunt staan en waar je je beiden prettig bij voelt.
Reacties - Monogamie in de praktijk en hoe het werkt
Een commentaar
De laatste tijd heb ik ontzettend veel gelezen over dit onderwerp. Zelfs in de tijdschriften bij de huisarts kwam ik het tegen. Hoe meer je er over nadenkt hoe logischer het is dat men niet bij 1 bedpartner kan blijven. Toch is het een zeer persoonlijke kwestie. Zelf ben ik al 30 jaar getrouwd en heb nog nooit de behoefte gehad om met een ander persoon het bed te delen. Ik ben echter wel benieuwd naar mensen die net zolang een huwelijk hebben als ik of zij ook geen behoefte hebben? Inmiddels zie je zoveel verschillende datingsites die hier in bemiddelen.. uit m’n hoofd was Secondlove zo’n datingsite dat veel in het nieuws is geweest.